انجام پایان نامه مهندسی کامپیوتر نرم افزار
پایان نامه مدیریت
پایان نامه
انجام پایان نامه
مهندسی نرم‌افزار (به انگلیسی: Software engineering) پیشه‌ای است که به یاری علوم رایانه دیگر فناوری‌ها روش‌ها به آفریدن مراقبت نرم‌افزار رایانه ای می‌پردازد.
موارد اصلی مهندسی نرم‌افزار تولید نرم‌افزار بر اساس موارد زیر است:
الزام‌های تعیین‌شده
در زمانِ تعیین‌شده
در محدودهٔ بودجه پیش‌بینی‌شده
مهندسی نرم‌افزار طراحی، برنامـه نویسی، توسعه، مستندسازی و نگهداری نرم‌افزار با بکارگرفتن روشهای فنی عملی از علوم رایانه ، مدیریت پروژه، مهندسی، محدوده کاربر د، طراحی واسط، مدیریت تجهیزات دیجیتال وبقیه زمینه‌ها است.
کاربر دهای مهندسی نرم‌افزار دارای ارزش‌های اجتماعی اقتصادی هستند ، زیرا بهره‌وری مردم را بالا برده، چند چون زندگی آنان را بهتر می‌کنند. مردم با بهره‌گیری از نرم‌افزار، توانایی انجام کارهایی را دارند که قبل از آن جهت شان شدنی نبود. نمونه‌هایی از این دست نرم‌افزارها عبارت‌اند از: سامانه‌های توکار، نرم‌افزار اداری، بازی‌های رایانه ای و اینترنت.
فناوری‌ها خدمات مهندسی نرم‌افزار به فرد ان برای ویرایش بهره‌وری کیفیت کمک میرساند. نمونه‌هایی از زمینه‌های بازبینی : پایگاه داده‌ها، زبان‌ها، کتابخانه‌ها، الگوها، فرآیندها وسائل .
قبلی ه مهندسی نرم‌افزار
اصطلاح مهندسی نرم‌افزار بعد از سال ۱۹۶۸ میلادی شناخته شد. این اصطلاح طی نشست «مهندسی نرم‌افزار ناتو ۱۹۶۸» (که در گارمیش-بخش نکیرشن، آلمان برگزار شد) توسط ریاست نشست فریدریش ال باوئر معرفی شد از آن پس به‌طور وسیع مورد استفاده قرار گرفت.
اصطلاح مهندسی‌نرم‌افزار عموماً به معانی مختلف ی به‌کار می‌رود:
به‌عنوان یک اصطلاح غیر رسمی امروزی جهت محدوده وسیع کار هایی که پیش از این برنامـه نویسی نقد سامانه‌ها نامیده می‌شد.
به‌عنوان اصطلاح کامل جهت همه جنبه‌های عملی برنامـه نویسی رایانه ، در مقابل نظریه برنامـه نویسی رایانه ، که علوم رایانه نامیده می‌شود.
به‌عنوان اصطلاح مجسم‌کننده طرفداری از رویکرد ویِژگزینشه نسبت به پروگرام نویسی رایانه که اصرار می‌کند، مهندسی نرم‌افزار، به‌جای آنکه هنر یا مهارت باشد، بایستی به‌عنوان یک رشته عملی مهندسی تلقی شود و از جمع‌کردن و تدوین روشهای عملی توصیه شده به شکل متدولوژی‌های مهندسی نرم‌افزار طرفداری می‌کند.
مهندسی نرم‌افزار عبارآزمایش از:
کاربر د رویکرد سامانه‌شناسی، انتظام‌یافته، قابل سنجش نسبت به توسعه، عملکرد نگهداری نرم‌افزار، که فرد د مهندسی در نرم‌افزار است.
تحقیق روشهای موجود در استاندارد IEEE
محدوده مهندسی نرم‌افزار تمرکز آن
مهندسی نرم‌افزار به مفهوم توسعه بازبینی یک سامانه نرم‌افزاری مربوط می‌باشد. این رشته علمی با شناسایی، تعریف، فهمیدن و بازبینی ویژگیها مورد نیاز نرم‌افزار حاصل سر و کار دارد. این ویژگیها نرم‌افزاری احتمال دارد حاوی پاسخگویی به نیازها، اطمینان‌پذیری، قابلیت مراقبت ، در دسترس بودن، آزمون‌پذیری، استفاده آسان، قابلیت حمل وبقیه ویژگیها باشد.
مهندسی نرم‌افزار ضمن اشاره به ویژگیها فوق، معین ات معین طراحی فنی را آماده می‌کند که اگر به‌درستی پیاده‌سازی شود، نرم‌افزاری را تولید خواهد کرد که می‌تواند ارزیابی شود که آیا این نیازمندی‌ها را تأمین می‌کند یا خیر.
مهندسی نرم‌افزار همچنین با ویژگیها پروسه گسترش نرم‌افزاری در رابطه است. در این رابطه، با ویژگیها ی مانند تعرفه گسترش نرم‌افزار، طول مدت گسترش نرم‌افزار ریسک‌های گسترش نرم‌افزار درگیر است.
نیاز به مهندسی نرم‌افزار
نرم‌افزار عموماً از کالاها و موقعیت‌هایی شناخته می‌شود که قابلیت اطمینان بسیاری از آن انتظار می‌رود، حتی در شرایط طاقت فرسا، مانند نظارت و کنترل نیروگاه‌های انرژی هسته‌ای، یا هدایت هواپیمای مسافربری در هوا، چنین پروگرام هایی حاوی هزاران خط کد هستند ، که از نظر پیچیدگی با پیچیده‌ترین اتومبیل های نوین قابل مقایسه می باشند . به‌عنوان مثال، یک هواپیمای مسافربری چند میلیون قطعه فیزیکی دارد (و یک شاتل محیط ی حدود ده میلیون بخش دارد)، در حالی که نرم‌افزارِ هدایت چنین هواپیمایی می‌تواند تا ۴ میلیون خط کد داشته باشد.
با توجه به گسترش روزافزون جهان ی رایانه امروزه بیش از هر وقت دیگری نیاز به متخصصان رایانه احساس می شود. متاسفانه این رشته در ایران بازار کار بهتر ی ندارد طبق آمارها ۶۳٫۲۷ درصد از فارغ‌التحصیلان در سال ۹۰ مشغول به کار دربقیه مشاغل هستند . اما جهت مهندسان سخت افزار امکان کار در شرکت‌های تولیدکننده حتمـا ت دستگاه‌ها و مراکز صنعتی - تولیدی بسیار زیاد فراهم است از نظر سطح درآمدی با توجه به دانش پشتکار شخصی در میزان متوسط قرار دارند. به طور کلی این رشته در ایران با استقبال چندانی رو به رو نیست؛ این نیز حاکی از نبود برخی از زیرساخت‌ها در ایران هست.
تکنولوژی‌ها و روشهای عملی
مهندسان نرم‌افزار طرفدار تکنولوژی‌ها و روشهای عملی زیاد مفرق و مختلف ی هستند ، که با هم ناسازگار هستند . این بحث در سال‌های دهه ۶۰ میلادی شروع شد شاید برای همـواره ادامه پیدا نماید . مهندسان نرم‌افزار از تکنولوژی‌ها و روشهای عملی بسیار زیاد متنوعی مصرف می‌کنند. افرادی که کار عملی می‌کنند از تکنولوژی‌های متنوعی استفاده می‌کنند: کامپایلرها، منابع کد، پردازشگرهای متن. افرادی که کار عملی می‌کنند از روشهای عملی زیاد متنوعی استفاده می‌کنند تا تلاش هایشان را اجرا همموزیک کنند: برنامـه نویسی در دسته‌های دونفری، بازبینی کد، جلسات روزانه. هدف هر مهندس نرم‌افزار باید رسیدن به ایده‌های نو خارج از الگوهای طراحی شده قبلی باشد، که بایستی شفاف بوده به‌خوب ی مستند شده باشد.
با وجود بیشتر شدن فزاینده اقتصادی و قابلیت تولید فزاینده‌ای که بوسیله نرم‌افزار ایجاد شده، هنوز هم بحث جدل‌های ماندگار در مورد کیفیت نرم‌افزار ادامه دارند.
ماهیت مهندسی نرم‌افزار
دیوید پارناس گفته‌است که مهندسی نرم‌افزار شکل از مهندسی است. استیو مک‌کانل گفته‌است که هنوز اینطور نیست، ولی مهندسی نرم‌افزار بایستی شکل از مهندسی شود. دونالد کنوت گفته‌است که پروگرام نویسی یک هنر است.
دیوان کار های آماری آمریکا مهندسان نرم‌افزار را به عنوان زیرگروهی از «متخصصان رایانه »، با فرصت‌های شغلی‌ای مانند «دانشمند رایانه »، «پروگرام نویس» «مدیر شبکه» دسته بندی کرده است. BLS تمام مهندسان دیگر این شاخه علمی، که حاوی مهندسان سخت‌افزار رایانه هم هست، را به‌عنوان «مهندسان» دسته بندی می‌کند.پایان نامه مدیریت,انجام پایان نامه مدیریت,انجام پایان نامه ارشد مدیریت,مشاوران تهران
- ۹۵/۰۴/۳۱